20 Kasım 2009

Kimse kimsenin kismetini yemez di mi? Yemez. Herkesin bi kismeti var di mi bu hayatta? Var. Gecen sabah durduk yerde cay demleyesim geldi (hafta ici hic demlemiyorum normalde…) demledim tam kahvaltiyi hazirlayacagim, birden kapinin onune Turk isciler dolustu, ‘Cay demledik yeni, ister misiniz’ dedik, doldurduk dort bardak, ictiler. Ben sabah sabah o cayi onlar icin demlemisim resmen! Inanamadim yani. Simdi gel de inan bakalim, disarlarda bizi izleyen, hareketlerimizi etkileyen ‘bir guc’ olmadigina!! Adamlardan biri bir cay olsa da icsek diye gecirdi icinden ben de onu hissettim demek ki…. Hani dervis hikayeleri vardir ya Anadolu'da, tam masa hazirlanirken, dede, kizim sen bi tabak fazla koy dermis de tam o sirada iceri bir yabanci girermis, bunlar hep 'gonul gozu acik' kisilerin basina gelen seyler demek ki, disarda birileri o enerjiyi yolluyor, bazilari da o enerjileri hissedebilecek gucte kuvvette galiba... Umarim makbule gecmistir soguk Bukres sabahinda, evinden kilometrelerce uzakta, tas kiran ustalarin bogazindan gecen bir bardak cay...